Adres:
Jagiellońska 54
03-463 Warszawa
Celem tego projektu jest promocja spojrzenia na międzynarodową współpracę rozwojową z perspektywy praw człowieka (HRBA – Human Rights Based Approaches). Działania będą skierowane m.in. na zwiększenie świadomości o znaczeniu międzynarodowej pomocy dla rozwoju krajów Globalnego Południa oraz podkreślanie znaczenia praw człowieka – m.in. prawa do rozwoju, prawa do życia w wolności, prawa do polepszania warunków bytowych czy prawa do nauki.
Projekt koordynowany jest przez Polską Akcję Humanitarną oraz Fundację Edukacja dla Demokracji, wyselekcjonowanych do niego zostało 21 organizacji z całej Polski, których zadaniem będzie prowadzenie działań oraz kampanii społecznej na poziomie lokalnym.
Stowarzyszenie PRO HUMANUM w ramach projektu zrealizuje seminarium naukowe „Edukacja na temat przeciwdziałania ludobójstwom jako forma ochrony praw człowieka” oraz debaty studenckie dotyczące problematyki ludobójstw.
Termin “ludobójstwo” (a dokładnie genocide, który później został przetłumaczony na ludobójstwo) wprowadził polski prawnik Rafał Lemkin (1900–1959). Użyto go w akcie oskarżenia w procesie norymberskim (choć Karta Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze nie wymieniała expressis verbis ludobójstwa, lecz jedynie zbrodnie przeciwko ludzkości, których kwalifikowaną postacią jest właśnie ludobójstwo). Do języka prawnego termin ludobójstwo wszedł za sprawą Konwencji ONZ w sprawie Zapobiegania i Karania Zbrodni Ludobójstwa podpisanej 9 grudnia 1948 r., której wstępny projekt był współtworzony przez Lemkina
Celem działalności Stowarzyszenia PRO HUMANUM, jest zapobieganie wykluczeniu społecznemu i marginalizacji różnych grup społecznych oraz prowadzenie szeroko rozumianej działalności edukacyjnej odpowiadającej potrzebom życia we współczesnym świecie, w tym edukacji międzykulturowej, edukacji na rzecz upowszechniania wiedzy na temat praw człowieka oraz zapobiegania przejawom dyskryminacji. Stąd pomysł seminarium, które z jednej strony ukazywałoby wielość ludobójstw w XX wieku, zróżnicowanie typów mobilizacji ludobójczej, zmienności stosunku wspólnoty międzynarodowej do tego zjawiska, a z drugiej – ryzyko wystąpienia ludobójstwa w przyszłości oraz istotność tej problematyki, cele i sposoby nauczania w szkolnictwie powszechnym – w tym w kształceniu nauczycieli, pedagogów i psychologów na temat ludobójstw i czystek etnicznych.